Wetenschappelijk is nog nooit onderzocht / moet nog worden onderzocht:
- Komt ClO2 in de bloedbaan terecht? De wetenschap acht dit onmogelijk omdat zij er vanuit gaat dat ClO2 voor die tijd uiteen is gevallen. Maar dit is nog nooit wetenschappelijk aangetoond!
- Zelfs als er maar heel weinig ClO2 de bloedbaan bereikt, zou dat toch genoeg kunnen zijn voor de uitschakeling van virussen. ClO2 is immers een extreem goede desinfectant!
- Hoe reageren geïnfecteerde dieren op orale inname van ClO2? Bijvoorbeeld dieren die besmet zijn met malaria, griep of corona.
- Wat is het effect van (kortstondig toegediende) oxidant ClO2 op antioxidanten in ons lichaam zoals vitamine E, C en A en seleen?
- Tast (kortstondig toegediende) ClO2, zoals gedoseerd bij MMS gezonde lichaamscellen aan? Is ClO2 als oxidant met een oxidepotentieel van +95mV krachtig genoeg om lichaamscellen kapot te maken?
- Wat is het effect van (kortstondig toegediende) ClO2 op bijvoorbeeld de mineralen in het bloed? Omdat ClO2 een heftige oxidant is, verwacht ik met mijn boerenverstand een reactie met mineralen. dus wellicht verdwijnen deze.
ClO2 is in deze concentratie niet wetenschappelijk getest als medicijn. Dus het is logisch en goed dat waakhonden als het RIVM en de FDA waarschuwen tegen het gebruik er van. Maar gezien de omvang van het gebruik wordt het tijd dat de consument die zichzelf nu (in de ogen van de wetenschap) vergiftigd, wordt voorzien van goed onderbouwde argumenten. De voorstanders van ClO2 beschikken over overtuigende argumenten. Er zijn voorstanders die vanuit "geloofsovertuiging", te goeder trouw afreizen naar derde-wereldlanden om daar de lokale bevolking te voorzien van MMS om hen te bevrijden van malaria. Deze groep mag zich nu ervaringsdeskundige noemen. Vanuit dit "veldwerk" is een hoeveelheid kennis/ervaring opgebouwd waardoor zij, de "MMS-missionarissen" dus, kunnen inschatten welke concentratie en welke frequentie het beste werkt bij bepaalde pathogenen. Op internet heb ik een indrukwekkende lijst getuigenissen (mms testimonials) aangetroffen die ik waarachtig acht.
"MMS-missionarissen" als Jim Humble sporen de wetenschap van meet af aan (1996) aan om ClO2 als medicijn te onderzoeken.
De waakhonden schermen slechts met hun titels en afschrikkende teksten: Chloordioxide is gevaarlijk OMDAT WIJ ALS HOOGGELEERDEN ZEGGEN DAT HET GEVAARLIJK IS en baseren zich op een klein aantal klachten. Maar inhoudelijk... laten ze het tot nu toe afweten.
Gaandeweg krijg ik als auteur/brononderzoeker van CLO2.nl steeds meer de volgende indruk:
De kennis en ervaring die kwakzalvers hebben opgedaan met het gebruik van ClO2 als medicijn, vervormen het puzzelstukje ClO2 zodanig, dat het niet meer past in de puzzel zoals de wetenschap hem heeft gelegd. Dit puzzelstukje heeft een andere vorm dan gedacht. Ik vrees dat de wetenschap de puzzel opnieuw moet leggen!
Kortom: beste wetenschap... KOM MET BEWIJS!!!
CLO2.nl neemt uw goed gefundeerde onderbouwing graag over!
Denk mee! Door mee te denken kun je helpen dit vraagstuk op te lossen. is chloordioxide een potentieel geneesmiddel of is het echt gevaarlijk?