 |
| Mitchell B. Leister, University of Colorado, |
September 2021: Chloordioxide wordt tegelijkertijd veroordeeld als een gevaarlijk gif en aangeprezen als een remedie voor COVID-19. Deze recensie onderzoekt de enorme tegenstellingen rond het gebruik van in water opgeloste chloordioxide.
In water opgeloste chloordioxide blijkt veilig te zijn bij inname van lage doses, maar bij inname in hoge doses kan het nadelige hematologische en renale effecten veroorzaken. Bovendien bleek chloordioxide een sterk en snel werkend virucide te zijn met activiteit tegen een breed scala aan virussen.
De resultaten van de eerste klinische proef met chloordioxide voor de behandeling van COVID-19 worden beoordeeld en dit molecuul blijkt een veilige en effectieve behandeling te zijn. Ik vond voorlopig bewijs dat de mening ondersteunt dat in water opgeloste chloordioxide een veilige en effectieve behandeling van COVID-19 kan zijn, en waarschijnlijk ook voor andere virale ziekten. Verdere studies zijn nodig om deze bevindingen te bevestigen en om mogelijke toepassingen van chloordioxide te onderzoeken.
Uit onderzoek van Mitchell Leister blijkt dat de waarschuwingen van WHO en FDA tegen chloordioxide ongegrond zijn.
De publicatie van de Amerikaanse psychiater van de Universiteit van Colombo verschaft een goede wetenschappelijke samenvatting van het chloordioxideverhaal. Deze publicatie maakt de weg vrij voor verdere onderzoeken richting medicinaal gebruik van chloordioxide opgelost in water.
Heden ten dage (21 sept 2021) vormt Remdesivir nog steeds het enige geneesmiddel dat door de FDA wordt goedgekeurd voor de behandeling van COVID-19. Remsdesivir bleek effectiever te zijn dan een placebo. Bovendien is er slechts één vaccin goedgekeurd om COVID-19 te voorkomen. Deze situatie heeft geleid tot een zoektocht naar effectieve behandelingen en een mogelijke behandeling is chloordioxide [ClO2].
ClO2 is een sterk oxidatiemiddel dat snel en effectief virussen vernietigt.Op basis van zijn virusdodende doeltreffendheid, is ClO2 voorgedragen als middel dat op verschillende manieren kan helpen om de verspreiding van het coronavirus te voorkomen.
Het gebruik van ClO2 bij mensen heeft echter controverse veroorzaakt vanwege de gerapporteerde risico's van behandeling hiermee, en de FDA heeft mensen gewaarschuwd chloordioxide niet te drinken en beschreef chloordioxide "gevaarlijk" en "bleekmiddel" (FDA 12 augustus 2019). Dit roept de vraag op: “Is chloordioxide een gevaarlijk bleekmiddel, een veilig waterzuiveringsmiddel, een levensmiddel additief, een medisch sterilisatiemiddel of een effectieve behandeling voor: COVID-19?"
ClO2 is een geelachtig groen gas onder standaardomstandigheden, maar onder 11° C, is ClO2 is een vloeistof, terwijl het boven 11° F verandert in een
gas. ClO2 is een zeer reactieve verbinding. In de lucht wordt ClO2 snel afgebroken tot chloorgas en zuurstof. In water ondergaat ClO2 fotodecompositie en produceert het (ongezond!) chloraat en chloride (Cl-) ionen. ClO2 ontleedt bij hoge temperatuur. Deze kenmerken leiden tot beperking bij de opslag en transport van ClO2.
CIO2-gas is zeer goed oplosbaar in water en reageert snel met andere verbindingen. Waterige oplossingen van ClO2 zijn naar verluidt stabiel bij 25°C en een pH van 9 gedurende een bepaalde periode van tijd voordat een snelle ontbinding plaatsvindt en de concentratie afneemt af. De stabiliteit van opgelost ClO2 hangt af van de pH en de concentratie van de oplossing.
ClO2 heeft een oneven aantal elektronen met 19 valentie elektronen. Een enkele elektron bezet het hoogste onbezette moleculaire baan, waardoor het molecuul een vrije radicalen vormt waardoor het zo snel reageert.
Het enkele ongepaarde elektron maakt dat ClO2 een sterk oxidatiemiddel is, waardoor het makkelijk een elektron toelaat via oxidatie-reductiereacties. Dit sterke oxidatiepotentieel heeft geleid tot een grote verscheidenheid aan toepassingen in een groot aantal industrieën.
Toepassingen van chloordioxide
Bij hoge concentraties wordt ClO2 toegepast als bleekmiddel (www.clo2.nl: Trumps Bleach!)
De "Environmental Protection Agency" [EPA] geregistreerde ClO2 opgelost in water als ontsmettingsmiddel in 1967 en als sterilisator in 1988.
In mei 2020 vermeldde de EPA ClO2 als een goedgekeurd desinfectiemiddel tegen SARS-CoV-2 voor harde ondergronden.
ClO2 wordt ook gebruikt als waterzuiveringsmiddel. In Europa startte deze toepassing in het midden van de 19e eeuw. In de VS heeft de EPA goedgekeurd ClO2 als middel om drinkwater mee te zuiveren. De Niagara Falls Water Treatment Plant in New York vormde de eerste gemeentelijke waterzuiveringsinstallatie in de VS die ClO2 toepastte in 1944. In de jaren vijftig begon ClO2 chloor te vervangen in waterzuiveringsinstallaties vanwege het superieure vermogen om geurtjes en onaangename smaken in drinkwater verminderen, samen met zijn vermogen om bacteriën, virussen en andere schadelijke micro-organismen zonder trihalomethanen te vormen, een bijproduct van chloor desinfectie. Momenteel wordt ClO2 gebruikt in ongeveer 5% van de grote waterzuiveringsinstallaties in de VS om water te zuiveren. Dit omvat meer dan 500 openbare waterzuiveringsinstallaties die fulltime ClO2 gebruiken en maar liefst 900 die het parttime of seizoensgebonden.